လစ္ဟာျခင္း

၂ႏွစ္ျပည့္ျပီေနာ္...
အျဖစ္ပ်က္ေတြက ဘာမွသိပ္မၾကာသလိုပါပဲ...
ဒါမဲ့ ဘယ္လိုမွေမ့မရတဲ့ အရာေတြေပါ့...
သမီးတို့ထားခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး...သမီးတုိ့ျပန္လာမွာေပါ့...
ဘာလို့မေစာင့္ေတာ့တာလဲ...ဘာလို့လဲ :(

ျမန္မာျပည္ျပန္လာရင္...အဘိုးကိုအိမ္ထဲမွာျမင္ခ်င္တာ...
အသက္ရွင္တဲ့သူေတြေနတဲ့အိမ္မွာ...သမီးတို့အတူတူေနခဲ့တဲ့အိမ္မွာျမင္ခ်င္တာ
အဘိုးအရပ္နဲ့အတိေဆာက္ထားတဲ့အိမ္ထဲမွာ ျမင္ခ်င္တာမဟုတ္ဘူး :(

လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ကေပါ့...ဖုန္းတခု၀င္လာတယ္...
အေဖ့မ်က္ရည္ေတြ၀ဲေနတယ္...အေမလည္းငိုေနတယ္...
အဲ့ေန႔ၾကီးကိုမုန္းလိုက္တာ...

ဒီေကာင္မေလးေမြးလို့တဲ့...ေခ်ာင္းခဏခဏဆိုးလို့တဲ့
သူသိပ္ၾကိဳက္တဲ့ေဆးလိပ္ကို မရရေအာင္ျဖတ္ခဲ့တယ္...
ႏိုင္ငံျခားသြားလည္ေတာ့လည္း...ဒီေကာင္မေလးကိုမခြဲႏိုင္လို့တဲ့
ျမန္မာျပည္ကိုခ်က္ခ်င္းျပန္လာတယ္...
ခုက်ေတာ့...ခြဲႏိုင္ျပီေပါ့ေနာ္ ???
တသက္လံုးထားခဲ့ျပီေပါ့...

တကယ္ေတာ့ အေဖဒီကိုလာခဲ့တာ...သမီးပညာေရးေၾကာင့္
သူ႔ခမ်ာ...မိဘ၂ပါးလံုးနဲ့ခြဲခဲ့ရတယ္...
သမီးကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မုန္းတယ္ :'( ပေယာဂမကင္းသလိုၾကီး
အေဖတို့က အျပစ္မတင္ေပမဲ့...ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မလံုဘူး
ဆံုးရွံဳးလိုက္ရတာက နည္းတာမွမဟုတ္တာ :-<
လြမ္းတယ္...သတိရတယ္...ဒါမဲ့...အေဖတို့ကိုျပလုိ့မျဖစ္ဘူး...
ဒီခံစားခ်က္ေတြ...
လစ္ဟာေနတဲ့ သမီးရင္ဘတ္ထဲကို...လာၾကည့္လွည့္ပါ
pa pa i love u :(