အေမ...အေဖ...
သမီးအသက္၁ႏွစ္ၾကီးသြားျပန္ျပီ...ပံုစံကေတာ့သိပ္မေျပာင္းေသးသလိုပဲ
အခုတေလာအရမ္းအားငယ္ေနတယ္ဗ်ာ :( အေဖတို့ကိုလည္းဖြင့္မေျပာရက္ဘူး
ဘာေျပာရမွန္းလည္းမသိေအာင္ကိုပါပဲ
ပတ္၀န္းက်င္က ညစ္ပတ္လြန္းတယ္...ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္းသန့္စင္လြန္းေနတာမဟုတ္ပါဘူး
ဒါေပမဲ့ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး...ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ဘူး...
စိတ္ေတြေလေနတယ္...ေျဖရွင္းဖို့ေနေနသာသာ ဘာလို့လဲဆိုတာေသခ်ာမသိ၀ူး
ျမန္မာျပည္ကိုျပန္ခ်င္တယ္ဗ်ာ...
ဘ၀ေလးကသာယာေနတာ...ဒီေရာက္မွ :( အျဖစ္ပ်က္ေတြက စံုလင္စြာအက်ည္းတန္ေနတယ္
ဒီေရာက္ရင္ ေကာင္းစားမယ္ဆို ??? မထင္ဘူး...မထင္ပါဘူး...
ဘာလုပ္ရမလဲ...ရင္ေတြပူေနတယ္...ေမာေနတယ္...အားမရွိဘူး...
ေခါင္းေတြရွဳပ္ေနတယ္...ငိုခ်င္ေနတယ္...ေပ်ာ္လို့မရဘူး...
ေသခ်င္ေတာ့တာပဲ...အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းမဟုတ္ေပမဲ့...ပင္ပန္းလြန္းလို့ပါ
No comments:
Post a Comment