"Fugitive"

ကဲ...ဒီ၁ခါစိတ္ညစ္တာသိပ္မပါတဲ့ဟာေရးမယ္ေနာ္ :P
ျပီးခဲ့တဲ့ sunday ကေပါ့...ေန႔လည္အိပ္ရင္လည္း၀လာမွာဆိုးလို့
ညေနအထိ chat ရင္းနဲ့တင္းခံေနတာ...ည၉နာရီေလာက္က်ေတာ့မရေတာ့ဘူး (:|
အဲ့ဒါနဲ့ပဲ TV ေရွ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ...ႏိုးလာေတာ့...၁၁နာရီေက်ာ္ျပီ...
အေဖၾကည့္ေနတဲ့ ဘာမွန္းမသိတဲ့ရုပ္ရွင္ကိုအိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔လိုက္ၾကည့္ေနတာ...
၁၂နာရီထိုးေတာ့ ရုပ္ရွင္အသစ္စတယ္...နာမည္က "Fugitive"
ၾကာျပီဆိုေပမဲ့...ၾသဲမၾကည့္ဖူး၀ူး...အေဖကေကာင္းတယ္တဲ့...
အေဖေကာင္းတယ္လို့ေျပာရင္...ၾသဲၾကိဳက္တာမ်ားတယ္ဆိုေတာ့...
လွဲေနရာကေနထေတာင္ထိုင္လိုက္ေသးတယ္...
မင္းသားကလည္း harrison ford ဆိုေတာ့ ;) သူကသရုပ္ေဆာင္ေကာင္းတယ္ေလ :D
အားရပါးရစိတ္၀င္တစားၾကည့္မယ္ေပါ့ :kwikwi: အိပ္ေရးကလည္း၀ေနျပီဆိုေတာ့...

ရုပ္ရွင္ကေတာ့ မိန္းမအသတ္ခံရတဲ့ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္၁ေယာက္က...အစြပ္စြဲခံရလို့
ထြက္ေျပးရင္း...၀ရမ္းေျပးျဖစ္သြားတဲ့အေၾကာင္းပါ...
မွဳခင္းဆန္ဆန္ action ကားဆိုေတာ့...ၾသဲအၾကိဳက္ေပါ့...စိတ္၀င္စားစရာမေကာင္းတဲ့အခန္း
လံုး၀မရွိသေလာက္ကိုမရွိတာ...
ရုပ္ရွင္ျပီးေတာ့...မနက္၃နာရီ :P ဒါေတာင္မအိပ္ခ်င္ေသး၀ူး...အေဖနဲ့မုန္႔ထိုင္စားလိုက္ေသးတယ္
၁ခါမွအဲ့ေလာက္ထိမေနဖူး၀ူး...မနက္လည္းက်ေရာ...၉နာရီမွာအတင္းႏွိဳးလို့
ထရတာ...မ်က္စိေတြကိုစပ္လို့
anyway,that's not my point :D ေခ်ာ္ကုန္ျပီ
အဲ့ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနကထဲက...blog မွာျပန္ေရးမယ္ဆိုျပီး...စိတ္ကူးေနတာ...ခုမွပဲေရးျဖစ္တယ္...
ရုပ္ရွင္ကၾကည့္လို့ေကာင္းတဲ့အျပင္...(ၾသဲအတြက္ေတာ့)သင္ခန္းစာေတြမ်ားၾကီးရလိုက္တယ္...

*မင္းသားက သူ႔မိန္းမကိုအရမ္းခ်စ္ေပမဲ့...ဆံုးရွံဳးလိုက္ရတဲ့အျပင္
သူ႔ကိုပါတရားခံလို့စြပ္စြဲခံရတယ္...ဒီ့ထက္ဆိုးတဲ့အျဖစ္ဘယ္ရွိပါဦးမလဲေနာ္
ဒါမဲ့...သူစိတ္ဓါတ္မက်ခဲ့၀ူး...သူ႔ရဲ့အသိပညာေတြ...ျဖတ္ထိုးဥာဏ္ေတြကို
လိုအပ္သလိုအသံုးခ်ျပီး...လူသတ္သမားအစစ္ကိုေဖာ္ထုတ္ခဲ့တယ္...

*၀ရမ္းေျပးဆိုေတာ့ရုပ္ဖ်က္ထားရေပမဲ့...ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္၁ေယာက္အေနနဲ့
သူ႔ရုပ္ဇာတိအမွန္ေပၞမွာကိုမစိုးရိမ္ပဲ...ကယ္လို့ရတဲ့သူေတြကိုကယ္ခဲ့တယ္...

*သူ႔မွာအရမ္းရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ေနာက္၁ေယာက္လည္းရွိေသး
တယ္...
စစခ်င္းေတာ့...အဲ့လူကသူ႔ကိုေတာ္ေတာ္ကာကြယ္ေပးတယ္ေပါ့ေလ
ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းပဲေပါ့<<<အဲ့လိုထင္ေနတာ...ၾသဲက
ေနာက္ေတာ့မွသိလိုက္ရတာ...လူသတ္သမားနဲ့သူကသိေနျပီးေတာ့...
မင္းသားကိုတရားခံျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ...သူျဖစ္ေနတယ္...
တကယ္ေတာ့...အရမ္းခင္တဲ့သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းဒီလိုမလုပ္သင့္ပါ၀ူး :(
ျပီးေတာ့...သူကိုယ္တိုင္ကဆရာ၀န္...
"ဆရာ၀န္ဆိုတာ...လူေတြရဲ့အသက္ကိုကယ္ဖို့ျဖစ္ရမွာ..."

အဲ့ကားကိုၾကည့္ျပီးေတာ့...
ဘယ္လိုအခက္ခဲၾကံဳၾကံဳစိတ္ဓါတ္မက်ပဲ...ကိုယ့္ရည္မွန္းခ်က္ျပည့္ေအာင္
ၾကိဳးစားဖို့ရယ္
ကိုယ္တတ္ထားတဲ့ပညာနဲ့...ကိုယ္ႏိုင္သေလာက္လူေတြကိုကူညီဖို့ရယ္
{အခင္ဆံုး/အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနပါေစ}ဘယ္သူ႔ကိုမွလြယ္လြယ္နဲ့မယံုဖို့ရယ္
ၾသဲကေတာ့အဲ့လိုေတြးမိတယ္...ကိုယ့္လက္ရွိအေျခေနနဲ့တူေနလို့လားေတာ့မသိ၀ူး :)

P.S. ဒီ post အရွည္ဆံုးပဲ...ေရးထားသမွ်ထဲမွာ :kwikwi:

My bad day!

today, TODAY is my BAD DAY!!!
whewwwww...
i hate winter...i officially hate it...i really really x100000
hate it.
The reason i hate winter is the white thingy, called "SNOW".
it was xo xo xo xo busy at work and i was exhausted enough...
GRRRRRR!!!
my energy was almost gone...but still i had to walk to
the bus stop,which doesnt have seat and roof... :(
and the path was covered with snow which is accumulated
as hills...
himm...so...i walked to other bus stop,where i could see pathway,
but still covered with snow and waited in the blowing snow for the
bus for over 20 minutes...
during that time, i called home to talk to my mom...
i thought that can make my waiting time went fast...
but unfortunately, nobody's @ home... :'(
felt like i'm a lost child
my fingers,my cheek,my feet...were terribly numb.
Finally, the bus arrived...yes! yes! yes!
on the way back home...walking...i was thinking that "now i'm almost where i want to be...almost there...
if i gave up...i wont be there EVER EVER EVER..."
so,I decided that i'll never give up on any situation...even though
that situation makes me think i have no hope...
i think that thought is only one GOOD THING i received today among xoo xoo many BAD THINGS!

P.S. that may not make sense for others,but that's how i understand my life... :)
feel free to leave comments, ppl :D

abt a gal

ငါသိပ္ခ်စ္တဲ့ေကာင္မေလး...
နင္အရမ္းေျပာင္းလဲသြားပီေနာ္...
ငါမ်က္ရည္က်ရတဲ့အထိ...နင့္ေျပာင္းလဲျခင္းၾကီးကခါးတယ္ဟာ
ငါေပ်ာ္ေနရမဲ့အခ်ိန္မွာ...နင့္ဥေပကၡာေတြေၾကာင့္ငါမျပံဳးႏိုင္၀ူး :(
ငါ...ဘယ္အရာနဲ့မွ နင့္ကိုမခ်ည္ေႏွာင္ေတာ့ပါ၀ူးဟာ...
ခ်ည္ေႏွာင္ခြင့္လည္းမရွိပါ၀ူး...
နင္မၾကိဳက္တာေတြ...ငါအမ်ားၾကီးျပင္ခဲ့တယ္...နင္သိမွာပါ
ဒါမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာ...နင့္အတြက္ဒါေတြကအေရးမၾကီးေတာ့ပါ၀ူး
စိတ္အရမ္းေကာက္တတ္တဲ့ေကာင္မေလး...လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားတာ
နင့္ေၾကာင့္...နင္၁ေယာက္ထဲေၾကာင့္ပါ...
နင္ေဒါသထြက္မွာစိုးရိမ္တဲ့စိတ္၁ခုထဲနဲ့...ငါ့ကိုယ္ငါ...
သဘာ၀လုိျဖစ္ေနတဲ့ငါ့အက်င့္ေတြကိုငါ...ျပင္ခဲ့တာဟ
ဘယ္လိုအခ်စ္မ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္...ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ထားမိရင္...
ကိုယ္ပဲခံစားရမယ္ဆိုတာလည္း ငါသိပါတယ္
ဒါမဲ့ဟာ...
နင့္ဆီက ေကာင္းတဲ့တံု့ျပန္မွဳကိုမေမွ်ာ္လင့္မိရင္ေတာင္
ဆိုးရြားတဲ့တံု့ျပန္မွဳေတြကိုေတာ့...ငါမလိုခ်င္၀ူး

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...နင္ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

nthg spexial

ငါစိတ္ညစ္လာျပန္ျပီဟာ...
စိတ္ညစ္မွပဲ ငါလည္းေရာက္ျဖစ္တယ္...
ျပႆနာေတြ...ငါမရွာဘူးေနာ္...မရွာပါဘူး...တကယ္
ျပႆနာေတြက ငါ့ကိုလာလာရွာၾကတယ္...
ေၾကာက္ေတာင္ေၾကာက္လာျပီ...အသက္ရွင္ရမွာၾကီးကို
လူေတြကိုငါခင္တတ္ပါတယ္...အၾကာၾကီးလည္းစိတ္မဆိုးတတ္၀ူး
အဲ့ဒါကို ဘာဖစ္ေနၾကတာလဲမသိဘူး...
သိပ္ကိုအႏိုင္က်င့္လြန္းေနၾကသလိုပဲ :-<
အရမ္း၀မ္းနည္းတယ္...စိတ္မေကာင္းဘူး...
ငါ့ကိုယ္ငါလည္းအရမ္းသနားတယ္...
ဘာလို့လဲဆိုေတာ့...ငါဘယ္လိုခံစားေနရတယ္ဆိုတာ
ငါကလြဲလို့ သိတဲ့သူမရွိလို့ :(
ငါ့နားမွာ ဘယ္သူမွမရွိ၀ူးဆိုတာသိပါတယ္...
ဒါမဲ႔ ငါေမွ်ာ္လင့္မိေနတယ္...ငါအားငယ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေပါ့
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ျဖစ္ ၁ေယာက္ေလာက္အနားမွာရွိေနေပးရင္ေကာင္းမယ္လို့
၁ခ်ိန္ထဲမွာပဲ ဘယ္သူကိုမွအားမကိုးပဲေနတတ္ေအာင္လည္းငါၾကိဳးစားေနပါတယ္...

P.S. ဒီ blog က...ၾသဲရင္ဖြင့္ဖို့သက္သက္ေနရာလိုျဖစ္ေနတဲ့အတြက္
အလည္လာတဲ့သူေတြကို ေတာင္းပန္ပါတယ္...

ၾသဲကမာၻ

ဘာမဆို ရင္ဘတ္စစ္စစ္နဲ့...အတြင္းနစ္နစ္
ခံစားတတ္တဲ့ငါ့အတြက္ေတာ့...
မာယာမ်ားတဲ့ ေလာကၾကီးက...နာက်င္စရာေတြခ်ည္းပါလား

ရက္စက္တယ္ <<< အဲ့လိုေျပာရမွာလား
ေစာ္ကားတယ္ <<< ဒီလိုလား
မတရားဘူး <<< ဒါမ်ိဳးလား
မသိေတာ့ပါဘူး :-<

ေသခ်ာတာကေတာ့ ငါရွံဳးေနျပီ...ပက္ပက္စက္စက္
အျပတ္အသတ္ကို ရွံဳးေနျပီ...
သီခ်င္းရွိတယ္...စာသားက
"ဒဏ္ရာေတြမ်ားမ်ားမ်ားမ်ားလြန္းေတာ့...
မနာက်င္ေတာ့သူ" တဲ့...ငါက်ေတာ့ နာေနတုန္းပဲ... ???
စူးနစ္ေနေအာင္ကိုနာတာ...
final နီးမွပဲ...ဘာလို့ဒီေလာက္စိတ္ညစ္စရာေတြစုျပံဳေနတာလဲမသိ၀ူး

ဟူး!

သက္ျပင္းနဲ့အတူမွဳတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ေလထဲမွာ...
စိတ္ညစ္စရာေတြပါသြားရင္ေကာင္းမယ္
ပူေဆြးမွဳနဲ့အတူက်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြထဲမွာ...
နာက်င္စရာေတြပါသြားရင္ေကာင္းမယ္
နာက်ည္းမွဳနဲ့အတူေဖာက္ထုတ္ပစ္လိုက္တဲ့ေသြးေတြထဲမွာ...
ရင္နာစရာေတြပါသြားရင္ေကာင္းမယ္

ကဲပါေလ...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္...အေဖနဲ့အေမ့အတြက္...ငါရွင္သန္ေနရဦးမွာပါပဲ...
ဆုေတာင္းတိုင္းလည္းဘယ္ေတာ့မွမျပည့္တတ္ေတာ့...ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ၀ူး...
၁ခုေလာက္ေတာ့ ျပည့္မယ္ဆိုရင္ေတာင္းခ်င္တယ္...
ေတာင္းေနက်ေပမဲ့...မျပည့္ဖူးတဲ့ဆုေလးေပါ့ :)
လူေတြ...ငါ့ကိုနားလည္ႏိုင္ၾကပါေစလို့... :)

နည္းနည္းေတာ့သက္သာသြားတယ္...အခန္းေလးရယ္...
ၾသဲေျပာခ်င္တာေတြကို...နားေထာင္ေပးလို့ေက်းဇူး

အခ်စ္ႏွင့္ေလးရာသီ

ေႏြဦး...
ငါနဲ့နင္ေပ်ာ္ျမဴး
မခ်စ္စဖူးအခ်စ္ထူးလို့
စိတ္ကူးေတြယဥ္ခဲ့ၾကတယ္...

ေႏြ...
ေျပာင္းလဲလာတဲ့အေျခအေန
အေပအေတဆန္တဲ့ႏွလံုးသားနဲ့
ေတြေ၀လာခဲ့ၾကတယ္...

ေဆာင္းဦး...
အမုန္းေတြၾကားမွာလြန္႔လူး
နင့္ဥေပကၡာေတြနဲ့
အရူး၁ပိုင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္...

ေဆာင္း...
ငါနဲ့နင္ျပန္ဆံုခ်ိန္ေႏွာင္း
အတိတ္ေတြေဟာင္းလို့
ကံေကာင္းျခင္းမွေ၀းခဲ့ရတယ္...

ခ်စ္ျခင္း၏အျခားမဲ့၌

မင္းကအျပီးသတ္ခ်င္ေပမယ့္
ငါကခရီးဆက္ခ်င္ေသးတယ္...
မင္းကမုန္းဇာတ္လိုခ်င္ေပမယ့္
ငါကျပံဳးလ်က္ငိုေနတယ္...
မင္းကမလြမ္းရေတာ့ေပမဲ့
ငါကတမ္းတဆဲပါ...
မင္းကဖယ္ခြာလိုေပမဲ့
ငါကတြယ္တာခ်င္ေသးတယ္...
************************
ခါးတယ္...ငါၾကိတ္မွိတ္မ်ိဳလိုက္မယ္
ညာတယ္...ငါၾကိတ္မွိတ္ယံုလိုက္မယ္
က်ီစားတယ္...ငါၾကိတ္မွိတ္ခံလိုက္မယ္
ေနာက္ဆံုးမွာ...
ထားသြားတယ္...ငါၾကိတ္မွိတ္ျပီးတိတ္တိတ္ငိုေနတယ္...

ကဗ်ာမပီစာမပီ

ကူကယ္မဲ့သူမရွိ
ဒဏ္ရာမ်ားစြာအတိ
ခ်စ္တဲ့သူလည္းမသိ
ငါဟာလဲျပိဳျပီ...
***************
သာေနတာကလမင္း
ရွာေနတာကအလင္း
မင္းတန္ဖိုးမထားတဲ့အခါ
ကံဆိုးသြားတဲ့ငါ...
***************
ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵ...ျငင္းပယ္တာမရ
အက်ဥ္းက်တဲ့ဘ၀...မင္းကယ္ပါမွ
***************
ဒီဟာေလးေတြက ၾသဲပထမဆံုးစေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာ(သို႔)စာပိုဒ္တိုေလးေတြပါ :)

နင္နဲ့ငါ

...ေျခာက္ကပ္ေနတဲ့ငါ့ဘ၀
နင္ေရာက္လာျပီး စိုေျပေစခဲ့တယ္...
ခုခ်ိန္မွာေတာ့...ရႊဲစိုေနခဲ့ျပီ...ငါ့မ်က္လံုးေတြေပါ့

...ေအးစက္ေနတဲ့ငါ့ဘ၀
နင္ေရာက္လာျပီး ေႏြးေထြးေစခဲ့တယ္...
ခုခ်ိန္မွာေတာ့...ပူေလာင္ေနခဲ့ျပီ...ငါ့ရင္ေတြေပါ့

...ၾကမ္းတမ္းတဲ့ငါ့ဘ၀
နင္ေရာက္လာျပီး ႏူးညံ့ေစခဲ့တယ္...
ခုခ်ိန္မွာေတာ့...အထိမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီ...ငါ့စိတ္ဓါတ္ေတြေပါ့

...ငါ့မ်က္ရည္ေတြေျခာက္ေသြ႔ဖို့
...ငါ့ရင္ေတြေအးျမဖို့
...ငါ့စိတ္ဓါတ္ေတြခိုင္မာဖို့
နင္ေရာက္လာပါဦးလား....

ဒီေန႔ခ်ေရးဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလး၁ပုဒ္ေပါ့...
ၾသဲရင္ဖြင့္ေနက် အခန္းေလးေရ...ၾသဲကိုနားလည္ပါဦး...
ႏွစ္သိမ့္ေပးပါဦး...အားေပးပါဦးေနာ္... :'(

nthg spexial

မလာတာၾကာျပီ...ခုေရာက္လာတယ္...
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး...ရင္လာဖြင့္တာပါ...မြန္းတယ္...ေမာတယ္...ဟူးးး!
ရင္လာဖြင့္တယ္ဆိုေပမဲ့...ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိပါဘူး...စိတ္ရွဳပ္လြန္းလို့
စာ!စာ!စာ!...စိတ္ညစ္ေနပါတယ္ဆိုမွ...assignment ကခက္လိုက္တာ...
ေၾသာ္...ဒီေန႔ငါေတာ္ေတာ္ကံဆိုးေနတယ္...အျပံဳလုိက္ကိုစုျပီးလာၾကတယ္
စိတ္ညစ္စရာေတြ... :-<
final ကလည္းနီးလာျပီ...ေခါင္းထဲမွာစာ ရွိလား ? အေျဖက "NO"
ေသခ်င္တယ္...ေနာင္တကလည္းရကိုမရႏိုင္ဘူး...စိတ္ေတြေလေနတယ္...
ျဗဲ :'( အဲ့လိုငိုေတာ့ေရာဘာလုပ္လို့ရမွာလဲ ??? စိတ္ေတာ့ခဏသက္သာမယ္ထင္တာပဲ...
လူမွဳေရးေတြ...၁ျခားအေၾကာင္းရာေတြကလည္း ေပြလီေနတာပဲ... x-(
ငါတကယ္ cranky ျဖစ္ေနျပီ...အားေနစိတ္တိုေနတယ္...ရန္သူေတြလည္းမ်ားလာပီ
anyway, နည္းနည္းသက္သာသြားျပီ...ရင္ဖြင့္လိုက္ရလို့...
လာဖတ္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့...ဒီစာက
မုန္တိုင္းထိထားတဲ့စာစီစာကံုး၁ပုဒ္ေပါ့ :D
ေလာေလာဆယ္ေတာ့...မျပီးေသးတဲ့ assignment အတြက္ရင္ေလးရင္း
အိပ္ေတာ့မယ္ *!*

ကြ်ႏု္ပ္မုန္းေသာအဂၤါေန႔မ်ား...

မုန္းတယ္...မုန္းတယ္...မုန္းတာမွအရမ္းဘဲ... :((
ဒီအဂၤါေန႔ေတြ...ရစ္လို့ရရင္ရစ္ပစ္လိုက္...ေက်ာ္ပစ္လုိက္ခ်င္တယ္... >< မုန္းပါတယ္ဆိုတဲ့ lab ၾကီးက ၂ခ်ိန္ဆက္တိုက္... :( ျပီးေတာ့ေတာ္တန္ရံုမဟုတ္၀ူး...၁ခုက၃နာရီ...၁ခုက၄နာရီ... ၾကားက break က ၁နာရီ...ေန႔လည္ကစားရေသးတယ္... >< အဲ့ေလာက္မုန္းစရာေကာင္းတဲ့ ၾကားက...ဒီေန႔အဂၤါကေတာ့ရွယ္... နက္ျဖန္စာေမးပြဲ... :(( က်က္ရမယ့္စာက...ကမာၻေလာက္ရွိတယ္... ေစာေစာျပန္ခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ...ေဆးပုလင္းမွားဖြင့္တာနဲ့...အပ္ကမေတာ္တာနဲ့... ေဆးကမေပ်ာ္တာနဲ့...ငါေနာ္...ေဒါသကထြက္ေပမဲ့...ဘာမွလုပ္မရ၀ူး... ဟင္းးးးးးးးးဟင္းးးးးးးးးးးဟင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ျပီးေတာ့...အိမ္ျပန္ဖို့ bus stop ကုိအလာ...bus ကထြက္သြားတယ္.... >< မုန္းတယ္...မုန္းတယ္...ဒီ semester က အဂၤါေန႔တိုင္းကိုမုန္းတယ္... အထူးသျဖင့္ဒီေန႔ကိုအမုန္းဆံုး!!!...

Respect...

ဒီေန႔ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့အျဖစ္ပ်က္ေလး၁ခုေပါ့...
ေက်ာင္းကေနအိမ္ကုိအျပန္...bus ကားမွတ္တိုင္ကေနလမ္းေလွ်ာက္လာတုန္း...
လမ္းမွာ ေကာင္မေလး၁ေယာက္ ေခြးေလးနဲ့...လမ္းေလွ်ာက္လာတယ္...
လူသြားလမ္းေလးကက်ဥ္းက်ဥ္းေလးရယ္...
၁ေယာက္ေယာက္ကေဘးဆင္းေပးရေတာ့မယ္...
သူ႔မွာကလည္းေခြးနဲ့...ပိုဆိုးတာက...ၾသဲကေခြးအရမ္းေၾကာက္တတ္တယ္ :D
ေရွ႔ဆက္ရမွာတြန္႔ေနတုန္း...သူက ေခြးကိုsitတဲ့...ေခြးကလည္းခ်က္ခ်င္းထိုင္လိုက္တယ္ေဘးမွာ
ေခြးေလးကအဲ့လိုထိုင္လိုက္ေတာ့...ေကာင္မေလးက thanx တဲ့ေခြးကို...
အဲ့မွာၾသဲလဲေက်းဇူးတင္ျပီး...ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္...
၁မ်ိဳးေလးဘဲခံစားလိုက္ရတယ္... :) ၾကည္ႏူးသလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့
ေခြးပိုင္ရွင္ေကာင္မေလးကိုလည္း သေဘာက်တယ္...
ေခြးဆိုေပမဲ့...သူခိုင္းတာကိုလုပ္တဲ့အတြက္ respect ေပးတယ္...
ေခြးေတြသခင္စကားနားေထာင္တာဟာ...ျဖစ္ရပ္ဆန္းမဟုတ္ေပမဲ့...
သခင္ကသူတို့ခိုင္းတာလုပ္တဲ့အတြက္...ေက်းဇူးတင္တာကိုေတာ့...
ဒီေန႔ပထမဆံုးျမင္ဖူးတာဘဲ :)

blog ေရးျဖစ္ပံုေလးကေတာ့...ဒန္တန့္တန္

ျမန္မာျပည္ကစထြက္လာတာကေနစရမွာဘဲ...
ျမန္မာမွာေနတုန္းက...သူငယ္ခ်င္းမက္လြန္းလို့...
ေက်ာင္းေတာင္၁ရက္မွအပ်က္မခံဘူး...အိမ္မွာေနရတာပ်င္းလြန္းလို့... :(
ဒီလည္းေရာက္ေရာ...အထီးက်န္တာေသေတာ့မယ္... :'(
ကိုယ္ကလြဲျပီး အရာရာကေျပာင္းလဲသြားေတာ့...ဘယ္လိုလိုက္ညွိရမွန္းကိုမသိေတာ့တာ... :-< သူငယ္ခ်င္းလုပ္ဖို့ကလည္း...စရိုက္ေတြကကြာလြန္းတယ္... ေနတဲ့ျမိဳ႔ကလည္းျမန္မာဆိုတာမရွိသေလာက္ဘဲ... ေက်ာင္းမွာဆို...ျမန္မာဆိုလို့ကိုယ္၁ေယာက္ဘဲရွိတာ... :( ဒီလိုဒီလိုေတြနဲ့ဘဲ... online မွာ ျမန္မာ magazine ေတြရွာဖတ္....အဲ့ဒီကေန...chat room ေတြ forum တို့ကိုေရာက္လာျဖစ္ခဲ့တယ္... ဒီလိုနည္းနဲ့ဘဲ...အလြမ္းေျဖရ...ျမန္မာသူငယ္ခ်င္းေတြရွာရတာေပါ့ေလ... online သံုးတဲ့အခ်ိန္က ၁ေနကုန္နီးပါးျဖစ္လာတယ္... :P စာေတာင္သိပ္မလုပ္ျဖစ္ေတာ့၀ူး... ခုလည္း ေရာဂါထျပန္ျပီ...blog ေရးမယ္ဆိုျပီး...စေရးျဖစ္ေတာ့တာပါဘဲ :D (စာကေတာ့လုပ္ျဖစ္ဦးမယ္... ;) )

လိပ္ျပာရဲ့ရာဇ၀င္...

ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္နည္းနည္းမိတ္ဆက္မယ္ေနာ္... :P
နာမည္ကေတာ့ သရဲပါ...အဟဲ :D
ေခါင္းစဥ္ကေတာ့လိပ္ျပာေလးေတြကိုခ်စ္လုိ့ေပးထားတာ...
ေနာက္ျပီးေတာ့ လိပ္ျပာဆုိတာစိတ္လို့လည္း အဓိပၸာယ္ရတယ္ဆိုေတာ့...စိတ္ထဲကခံစားခ်က္ေတြကိုရင္ဖြင့္တဲ့
ေနရာေလးဆိုတဲ့သေဘာနဲ့ေပးထားတာပါ :D
သရဲကအခုေလာေလာဆယ္...ျမန္မာျပည္ရဲ့အေ၀းမွာပါ... :(
profile ထဲကလို afganistan ကေတာ့ဟုတ္၀ူးေပါ့ေလ... he he

စတင္ျခင္း

:D ဘာရယ္ညာရယ္မဟုတ္ပါ၀ူး...လူရွိန္မလားလို့...blog လုပ္ၾကည့္တာ ... အဟဲ :P
ခုေတာ့ဘာေရးရမွန္းသိ၀ူး...ေနာက္မွ လာရင္ဖြင့္ေတာ့မယ္...