nthg spexial

မလာတာၾကာျပီ...ခုေရာက္လာတယ္...
ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး...ရင္လာဖြင့္တာပါ...မြန္းတယ္...ေမာတယ္...ဟူးးး!
ရင္လာဖြင့္တယ္ဆိုေပမဲ့...ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိပါဘူး...စိတ္ရွဳပ္လြန္းလို့
စာ!စာ!စာ!...စိတ္ညစ္ေနပါတယ္ဆိုမွ...assignment ကခက္လိုက္တာ...
ေၾသာ္...ဒီေန႔ငါေတာ္ေတာ္ကံဆိုးေနတယ္...အျပံဳလုိက္ကိုစုျပီးလာၾကတယ္
စိတ္ညစ္စရာေတြ... :-<
final ကလည္းနီးလာျပီ...ေခါင္းထဲမွာစာ ရွိလား ? အေျဖက "NO"
ေသခ်င္တယ္...ေနာင္တကလည္းရကိုမရႏိုင္ဘူး...စိတ္ေတြေလေနတယ္...
ျဗဲ :'( အဲ့လိုငိုေတာ့ေရာဘာလုပ္လို့ရမွာလဲ ??? စိတ္ေတာ့ခဏသက္သာမယ္ထင္တာပဲ...
လူမွဳေရးေတြ...၁ျခားအေၾကာင္းရာေတြကလည္း ေပြလီေနတာပဲ... x-(
ငါတကယ္ cranky ျဖစ္ေနျပီ...အားေနစိတ္တိုေနတယ္...ရန္သူေတြလည္းမ်ားလာပီ
anyway, နည္းနည္းသက္သာသြားျပီ...ရင္ဖြင့္လိုက္ရလို့...
လာဖတ္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့...ဒီစာက
မုန္တိုင္းထိထားတဲ့စာစီစာကံုး၁ပုဒ္ေပါ့ :D
ေလာေလာဆယ္ေတာ့...မျပီးေသးတဲ့ assignment အတြက္ရင္ေလးရင္း
အိပ္ေတာ့မယ္ *!*