ဒီေန႔ည အစီစဥ္ေတြေလွ်ာက္ရွာရင္း King Kong ဆိုတဲ့ကားကိုေတြ႔လိုက္မိတယ္...
(လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ႏွစ္တုန္းက စၾကည့္ဖူးတဲ့ကားေလး...
ေၾသာ္...မွတ္မိေသးတယ္...အဲ့ေန႔က...အရမ္းကိုေပ်ာ္ခဲ့တာ
ျပန္ေတြးလိုက္ရင္ ဘာမွမၾကာေသးသလိုပါပဲ...)
ၾကည့္မယ္ဆိုျပီး ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဇာတ္လမ္းကေတာ္ေတာ္ေလးေရာက္ေနျပီ...
ဒါေပမဲ့ သိျပီးသားဆိုေတာ့...ဆက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္...
အေဖတို႔ကိုလည္း "ေကာင္းတယ္...ၾကည့္" လုိ႔ :P
King Kong ၾကီးကို အရမ္းသနားတာပဲ :'(
သူ႔ခမ်ာ ေကာင္မေလးကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ရွာတယ္...
လူေတြကလည္း ရက္စက္လိုက္ၾကတာ...သူတို႔ကိုခြဲဖို႔ၾကိဳးစားၾကတယ္...
သဘာ၀ခ်င္းမတူေပမဲ့ အခ်စ္က အခ်စ္ပါပဲ...
တကယ္ဆိုလူသားခ်င္းခ်စ္တဲ့အခ်စ္ကေတာင္မွ...တဏွာစိတ္ေတြ တပ္မက္မွဳေတြပါေနဦးမယ္
King Kong ၾကီးရဲ့အခ်စ္ကေတာ့ ျဖဴစင္လြန္းပါတယ္...ဒါေပမဲ့လည္း
ဇာတ္သိမ္းကေတာ့ ၾသဲစိတ္ၾကိဳက္မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး...
အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဇာတ္လမ္းမျပီးခင္ (အေဖတို႔ေရွ႔ ငိုမိမွာစိုးလို႔) ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့တာ...
အဲ့ကားေလးၾကည့္ျပီး ၾသဲတခု စဥ္းစားမိတယ္...
တကယ္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ပူေလာင္တယ္လို႔ေတာ့ တပ္အပ္ၾကီးေျပာလို႔မရပါဘူး...
လူေတြရဲ့ ေလာဘေတြ ရမၼက္ေတြကသာ ပူေလာင္မွဳကို ျဖစ္ေစတာလို႔ထင္တယ္
ၾသဲကေတာ့ ၾသဲခ်စ္တဲ့သူကို...ပိုင္ဆိုင္ဖုိ႔ထက္ သစၥာပဲရွိခ်င္ေတာ့တယ္...
ခ်စ္တဲ့သူဘယ္သူမဆို အတူတူေနခ်င္ၾကေပမဲ့...ခြဲခြာရရင္ ပိုခံစားရမွာ...
အဲ့ေတာ့ အစထဲက သူမရွိပဲေနႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ျပီး သူ႔ကိုခ်စ္ေနရတာက ပိုေအးခ်မ္းမယ္ထင္တာပဲ
တကယ္ခ်စ္မိလာရင္ သူ႔ကို စိတ္ထဲမွာပဲ လက္ထပ္ထားလိုက္ေတာ့မယ္...
ရူးေၾကာင္ေၾကာင္ဆန္တယ္လို႔ ေျပာလို႔ရေပမဲ့...တကယ္လုပ္ဖို႔မလြယ္တဲ့ ကိစၥတခုမို႔ စမ္းၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္
